Nesta hora son a lúa
cheia
o astro que decorre
na penumbra das
letras.
Nesta hora son a lúa
enteira
son a lúa enchenta
na vaga das
estrelas.
Non me converto sen
sabelo
no que todos
esperan,
veño e renego das
obrigas
desármanme enteira.
Nesta hora son a lúa
meiga
non son derradeira,
son letra primeira.
Nesta hora son a lúa
nova
do establecido
eu son desertora.
Non me converto sen
sabelo
no que todos
esperan,
veño e renego das
obrigas
desármanme
enteira.
Son portadora das palabras
dos cantos que devalan,
dos cantos que devalan,
procuro na
sonoridade
salvarme vertebrada.
Escribía,
no teu pasaporte
amiga
para que desapareza
a caligrafía
perfecta.
Vai nas pedras
no reverso dos
fonemas
no inventario do
prohibido
apropieime de min
mesma.
Son desertora das
palabras
dos cantos que nos
devalan,
procuro na
sonoridade
salvarme vertebrada.
Son desertora das
palabras
dos cantos que nos
devalan.
Escribía,
no teu pasaporte
amiga
para que desapareza
a caligrafía
perfecta.
Vai nas pedras
no reverso dos
fonemas
no inventario do
prohibido
Inventario do prohibido
Luz Campello
Fotografías de © Bill Henson
Comentarios