Poema a Ánxel Fole
E líquidos telúricos, a terra
que se soña a si mesma e se fai
lenda.
O murmurio invernal
o vran no voo das vésporas ó sol
e o lume coa viciosa liturxia do candil
sombras letais
na quente perspectiva das lareiras
cerimonia das intrigas da infancia
Algo para crer algo
auto de fé.
Terra e máis terra brava
brava mais maina e cruel
violenta, visceral,
secreta, infame, inmemorial,
amada, fole, a terra
ánxel, fole e a morte
a morte ánxel a morte
en ti
the end.
Poemas 1981 - 1991
Lois Pereiro
Comentarios