Orixe
A luz é demasiado cumprida
para a miña infancia
Pero quen me dará a resposta xamais usada?
Algunha palabra que me ampare do vento,
algunha verdade pequena en que sentarme
e desde a cal vivirme,
algunha frase soamente miña
que eu abrace cada noite,
na que me recoñeza,
na que me exista.
Pero non. A miña infancia
só comprende ao vento feroz
que me aventou ao frío
cando campás mortas
anunciáronme.
Só unha melodía vella,
algo con nenos de ouro, con ás de pel verde,
quente, sabio como o mar,
que treme desde o meu sangue,
que renova o meu cansazo doutras idades.
As aventuras perdidas
Alejandra Pizarnik
Pinturas de © Eugene Zubkov
Comentarios