Os piñeiros mortos
Afiando o berro dos carros v
fende o sol-por amarelo.
Rube a lúa polo monte
para despedilo enterro.
As estrelas en ringleiras
alumean o vieiro;
O bosque despeitado
enloitóuse de silenzo.
Co ollar húmido do verde
camiñan os bois labregos,
levando os piñeiros mortos
no primeiro cadaleito.
-O serán cóncavo e fondo
Molla polo mar os ecos
Das doídas bateladas
Que pinga a campa do ceo-.
Ficóu chorando no campo
o enorme e viudo vento,
buscándoos ás palpadelas
na horfande do ermo.
O galoLuis Amado Carballo
Imaxes de © Roque Soto Soto
Comentarios