A NOITE MIROUSE NO RÍO

Botei en falta aquel camiño recorrido

Abríase un abismo na tarde laranxa,

un penecho de nebra

esbaraba nugallán

cara á bugalla incendiada do sol,

que cabaleiro, percorría a montaña, lacerándoa.

Botei en falta aquel camiño recorrido,

noutra noite de astros acendidos,

e voltei á lagoa

que fai o río baixo a ponte

lambendo unha cunca de pedras frías.

Pensei no teu corpo emergullando,

sougando,

entre os pequenos remuíños de auga.

Despois a noite mirouse no río,

e alí, fun Narciso.

Dorna, 1984

Pura Tejelo

Fotografías de © Candela Pérez Tejelo