Aquiles vrans
Nas paredes de pedra i edra
e nos valados
pendurban matos de roseiras.
(Todo o día azul e fouce)
Cintilaban as lousas do tellado.
Aló no fin,
voaba o gavilán sobor da bouza.
(A liña soave da montaña)
Na sombra da cociña, sentada
no escano,
os fondos ollos tristes velan.
Sempre
(Abalar verdecente do centeo)
Afundía o souto na valgada
seguindo o rego.
Cheiraba a tomelo todo o ceo.
O libro dos mortos
Eduardo Moreiras
Fotografías: revista © Unión Libre e © Roque Soto Soto
Comentarios