Camiñamos co tempo medido que nos leva...
e quedará de nós sempre aquela rosa e amapola
co seu roxo de amor, de paz e libertade
no Quiroga que vén detrás con xuventude e forza..
e quedará de nós sempre aquela rosa e amapola
co seu roxo de amor, de paz e libertade
no Quiroga que vén detrás con xuventude e forza..
e terán unha nova primavera a cepa e a oliveira...
...e xa no vento libre das serras abertas
levantaremos por encima do azul infinito do ceo
nosas copas cos bos viños da nosa querida terra...
e brindaremos polo que sempre un foi...,
pola a xustiza, a verdade e a libertade.
(Dos cantares libres, que chegan no silencio acompañado dun tempo hoxe incerto.
QUIROGA, 12/O3/2012)
Imaxes de Roque Soto Soto
...e xa no vento libre das serras abertas
levantaremos por encima do azul infinito do ceo
nosas copas cos bos viños da nosa querida terra...
e brindaremos polo que sempre un foi...,
pola a xustiza, a verdade e a libertade.
(Dos cantares libres, que chegan no silencio acompañado dun tempo hoxe incerto.
QUIROGA, 12/O3/2012)
Imaxes de Roque Soto Soto
- Obter ligazón
- X
- Correo electrónico
- Outras aplicacións
Comentarios