Anoitece e se fai máis noite a noite.
Dúas sombras de espaldas a este tempo incerto camiñan silenciosamente...

O atardecer na súa mística/o silencio calado que fala/o sol que se vai Indo/e sempre queda  o recordar...




Na miña lexanía, unha fantasía

as serras abertas co azul cinza
e na cercanía, a cepa retorcida
cas feridas de moitas invernías
...e no seu viño sabroso e roxo,
aqueles versos hoxe de amor...


Hilario Fernández González

Fotografías de ® H.F.G.


Comentarios

Publicacións populares