O BEIXO

O beixo

Se o beixo restitui as harmonías,

os cruciales axóuxares da gracia.

e as feridas inútiles, profundas

e quizais mal curadas. 

E as doces canturías,

e os símbolos fermosos das palabras.

Hei de encontrar os signos

e crevar estes buxos que me afastan

e os luxos dos brillantes

cristais dos ríos e das fontes máxicas.

Esquecerei memorias,

días adolescentes...

Tenderei tenros panos

de frolciñas molladas,

e atareime nos altos contraluces

da miña identidade

sempre desacougada.

Asomareime á beira dos misterios,

dos panteísmos, do solpor, das albas.

Cando recobrarei a flor da zinia,

os harmónicos cantos 

e as eólicas gaitas,

e aquela plenitude de arumes nos eixidos

ancorados nos ventres das vellas arquitarras?

Desmemoriado río
Pura Vázquez

Fotogramas do filme: Un verán con Mónica (1953), dirixida por Ingmar Bergman