É DEMASIADO CURTA

 

Saia

como  un tornado que pasase lentamente
a vida esparexeu os obxectos polas catro
esquinas deste mapa obxectos

de escaso valor lembranzas bolígrafos gastados 
transistores sen pilas e pezas prendas como esa saia
 
ciscada polo chan
lembro o día que a compraches, que é isto? non
non vou vestila é demasiado curta cen mil veces

en cócteles en verbenas en domingos estúpidos  en casa
bailando para ti só para ti cen mil veces púxenma
sen bragas sen nada debaixo como ti pedíasme e agora ves

ciscada polo chan
pona Luisa para xogar coas amigas

se vises como creceu en poucos meses

Pablo García Casado (Córdoba, Andalucía, 1972)