AGÁRDAME NA PORTA ESTÉRIL DO INFERNO

                       

                           

                           "Cando el abra o séptimo selo, extenderase

                           no ceo un longo silencio. Eu vexo sete

                           anxos que se tenden ante Deus, e el

                           entrégalle as sete trompetas".

                                         (Karin, en "O séptimo selo")

ABRÍN OS SETE SELOS e botei unha ollada

o tímpano apocalíptico, ós sete cabaleiros,

ós capiteis bordados de morte incandescente

con fíos de carbón e de lume,

de sexos martelados.

Demos, serpes, dragóns e gadañas afiadas

para a definitiva sega do agosto sanguento.

Agárdame na porta estéril do inferno

que prometo levarte ás augas da Lanzada

para que as nove ondas che envolvan a cintura.

Quen ha de agroma-la semente que deitei en soños

no teu colo de nata, de mel e de castañas

recén caídas dos ourizos do outono.

Liébana semella estar moi preto

nestas horas de angustia e desamor.

Mergullado na nova Apocalipse

Xosé Lois Rúa

Fotogramas do filme O séptimo selo (Det sjunde inseglet). 1957, de Ingmar Berman