POLA LOITA E O JET LAG

Estigma glorioso

Hoxe regreso da guerra.

Estou intacto por fóra

e fragmentado en anacos

por dentro. Saúdo aos meus

cun sorriso propiciatorio

Eles, alleos

á miña irrevogable decisión,

felices recíbenme.

Coa venia do cansazo,

pola loita e o jet lag

paso directo ao meu cuarto

e quítome a vida.

Forcexean a porta.

Son os corpulentos policías

e o médico forense

que diagnostica homicidio.

Deixei á miña nai e aos meus

irmáns sen carta explicativa, con culpa

allea e un estigma innecesario.

No meu funeral disparan 21 canonazos,

pero non os escoito.

Quedei xordo do balazo.

Marina Moncada