A NOITE DO FIN

 

Mentres miro cara atrás

Ao mirar atrás
        na miña vida
        ataféganme as postais
        Fotos instantáneas esnaquizadas
            pósteres descoloridos
        dunha época que non lembro

Antes a praia, e o nacemento,
         era o fogar do viaxeiros
         cárcere xuvenil
         unha barraca no limbo
         de almas sen desexo

Instilan desexo, día tras día
              e tamén na noite

Nacer en paracaídas
primeiros momentos como a guerra
primeiros días de dor

Esforzarse para ter
conciencia

Son escocés, ou polo menos
iso dixéronme. Realmente
o herdeiro dos Cristiáns
                        do Misterio

Fillo dunha
             Familia militar

Primeiros recordos
—obter atención
o bebé escóndeselle á mamá
e camiña como elefante

Ao regresar no tempo a ese neno
     novamente, observa con culpa,
            a través do valo, aos anxos
                     da casa da beira

primeiros recordos
Asma
Cadeiras de xardín en Albuquerque, pechado
         nos estantes da cocheira cunha nena
Fermosa nena mexicana – a súa mamá
O Baile de Maio – zapatilla perdida
«Raparigo malo» – Non, é un bo raparigo
Pensa en Nada – consegue o que queiras
A Caixa de correos do Correo
 

Con terróns de terra,
iniciaba pelexas no canón
e bombardeábanme o
estómago con pedras

Paracaídas feitos de seda

pano

Papaventos

Serpe no Valle

«Pero estaban a atormentar
          aos neniños»

Contaba historias e dirixía expedicións
para atopar tesouros con outros nenos

Dirixía manadas de bicicletas
perseguindo nenas que regresaban a casa
da escola, e deleitábame ao
nalguearlas

Rebeleime contra a igrexa
         despois de etapas de fervor

Gañábame o favor na escola
         e atacaba aos mestres

Déronme unha
butaca na esquina

Era un parvo
          e
O neno máis listo
                  da clase

Inventei un tesouro falso
Tentei obter sangue
Para esconderme no bosque preto da escola
detívome un vixiante

 
Camiñadas en D.C.
         nas rúas dos Negros. A biblioteca
         e as librerías. Ladrillo
         amarelo no cálido sol.
         A maxia dos libros e os poetas

Despois, o sexo brinda unha estimulación maior
Da que nunca experimentaches e
toda a paz e todos os libros perden o seu
encanto e regrésanche
ao ollo da visión

galiñas – baixarlles o pantalón aos mozos da escola – pelexas – Autobús Azul.

Tentei peitearme de cola de pato

mantívenme firme co meu enxeño

Tentei aprender máis acerca do
putos pero non é un tema fácil de discutir.

Isto é certo no sexo en xeral,
mesmo máis na filosofía ou na relixión
 

A moral cambia – pero o misterio non

A Historia do Rock
         coincide coa
                miña adolescencia

 
Vin a Los Ángeles á
              Escola de Cinema

Nunca fun realmente
            un drogadicto
 

O ácido era popular, todos os meus coñecidos
consumírono unha ou dúas veces
            «trituraba as túas rodas»

Son testemuña da súa poder. Vi moitas
cousas extraordinarias

Verán en Venice 

Visións con Drogas

Cancións nos teitos

Os primeiros Cadernos
Os Cadernos Perdidos

Ver a Elvis na tv
disturbios graciosos do Rock & Roll

O nome foi o primeiro
As Portas da percepción
O noso lúgubre e serpenteante
son. Pesado como o xeo
como o vidro.
 

primeiras pelexas e
                         humillacións
 

Grazas ás mulleres
que me alimentaron.

Gravar Discos

Elvis tivo sexo – sabio
voz madura aos 19.
 

A miña aínda conserva o
xemido nasal dun
adolescente reprimido
              berros e furias sen importancia
Un cantante interesante
no seu mellor momento – un berro
ou un cantaruxo enfermo. Nada
intermedio.

É difícil mirar atrás

Tropicana – espido
            Ácido. Cristo, es
ti, un humano feminino.

 Bo Diddley

 Eles

 O London Fog

 Whisky – as mulleres eran infieis en Despacho de billetes

 Amor

DÍAS DE XIRA

 medo a morrer nun avión

 E a noite era o que a Noite

                         debería ser

Unha muller, unha botella, e ditoso descanso

 

A Noite do Fin
 – – seica ninguén comprende
 restos do estudo

Un líder nato, un poeta,
un Chamán, con alma
de pallaso.

O meu desexo de familia

Que estou a facer
          na praza
                      de touros
Todas as figuras públicas
               postúlanse para Líder

Espectadores na Tumba
                  -observadores de disturbios

Medo aos Ollos
Asasinato

O esforzo de Artaud
para escapar da consciencia
                            colectiva

Labrei
A miña semente a través do corazón
da nación.

               Inxecteime un microbio na vea psíquica.

Agora abrazo a poesía
dos negocios e convértome – por un
tempo – no «Príncipe da Industria»

Sufrín a desgraza de ter
éxito.
O home da porta traseira
Nunca me inclinei cara á
histeria revolucionaria.

Fun o primeiro en levar
a intelixencia académica común
ao rock. Un Clásico
                     Estadunidense
Síntome e vexo a película
pola xanela da oficina
O delicado desfile

Gedelludos
bandas pola cidade
               cuadrillas de criminais

A reunión

Desfaite de mánagers e axentes

O horror da industria

Autoanálisis público

O Problema do Diñeiro
                           culpa
               merézoo?

Estar borracho é un bo disfrace.

Bebo para
poder falar cos pendóns.

Dentro dos cales me inclúo.

Miami esnaquizou a miña confianza
              pero en realidade eu esnaquiceina
                           á mantenta
 

A Congregación da Decencia
«E alá imos». 

O Xurado – Olfatea ás Testemuñas
Pon a proba ao Diaño en Florida

Medo ao Cárcere
«Non, adaptaríasche». 

Xa me liberei do xuízo (foi soportable)
e a vida é pracenteira aquí

Cada día é unha historia para levar

Arrepíntome polas noites que desperdiciei
                e polos anos que desperdiciei
A caguei en todo
                 Música Estadunidense

Despois de catro anos, quedei coa
            mente parecida a un martelo confuso

A mocidade de Milton
– – terei a
oportunidade de escribir o meu
                  Paraíso perdido?

Para romper co meu pasado (a miña esposa
e os meus compañeiros) e definir o meu ser.
Terminou a @dita de actuar.

A @dita do cinema é o pracer
por escribir.

Terminemos cun afectuoso adeus
e plans para o futuro
– -Non son un actor
             nin un escritor – nin un cineasta

Diñeiro de casa
         boa sorte
         afástache dos problemas

Cal dos meus seres
                     será lembrado

Adeus, Estados Unidos
              Ameite

Jim Morrison