AQUELA AMAÑECIDA
O día ruín
Nascéu o día, do camiño asoballado e sucio.
Aquela amañecida, que esmorece
na túa correita camisola branca,
quixo tamén asesinar
as máis doces lámparas.
¡A miña, a miña, a verdadeira!,
a que fixen con sangue dos meus sonos,
a que fixo ela con escolas das súas maus.
Xa chégou o día coas ás sucias,
¡tanta lama nas maus!
I un corazón valeiro
no que non fica cantiga ningunha.
A todos os meus versos, tapéilles os pes.
Riba do verdín da solaina ¡tantos mortos!,
verbas, paxaros, ás, libros.
Aquela amañecida, que esmorece
na túa correita camisola branca,
quixo tamén asesinar
as máis doces lámparas.
¡A miña, a miña, a verdadeira!,
a que fixen con sangue dos meus sonos,
a que fixo ela con escolas das súas maus.
Xa chégou o día coas ás sucias,
¡tanta lama nas maus!
I un corazón valeiro
no que non fica cantiga ningunha.
A todos os meus versos, tapéilles os pes.
Riba do verdín da solaina ¡tantos mortos!,
verbas, paxaros, ás, libros.
Luís Pimentel
Pinturas de Shay Kun
Comentarios