COA ALMA ABERTA ESPERÁMO-LOS BARCOS
-ai amor; ai amor!...
Un mariñeiro asañado
mata ao lonxe unha canción.
Un mariñeiro asañado
mata ao lonxe unha canción.
F. Bouza
Nós, alegres rapaces, abrochos de cidade portuaria,
que coa alma aberta esperámo-los barcos
e as novas mans andadas
que recorrerán os camiños do noso duro oficio,
que coa alma aberta esperámo-los barcos
e as novas mans andadas
que recorrerán os camiños do noso duro oficio,
queremos que ti entendas,
viaxeiros curioso,
que se duro é o oficio, é suave a recompensa:
viaxeiros curioso,
que se duro é o oficio, é suave a recompensa:
licores nobilarios
con nomes en francés e algún regalo
que procede dos portos que ti nunca verás.
con nomes en francés e algún regalo
que procede dos portos que ti nunca verás.
Ritos de auga
Xosé Manuel Vélez
Imaxe: Escenas dá obra teatral de Ragazzi dei vita, dirixida por Massimo Popolizio
Comentarios