TON SALVAXE

 

Primeira etapa

Brindamos pola embriaguez

Sacódenos achegándonos

e nunca nos ha de separar

Es deliciosa

Ámoche enaltecida

Son o teu xardineiro e o teu sacerdote

Ai! deixa as túas coxas crecer

confirmarse

e saltar voluptuosos

fose dos libros de xardinería

e as liturxias

O teu ton salvaxe, os teus

ollos azul arroio e o son

das túas caricias

nunca han de secarse

Ti es o meu tema eterno

Cada vez máis afastado haberei

de improvisar fortes tormentas

sobre ti

Torgeir Rebolledo Pedersen

Fotografía de ©Nicole Ngai