UNHA CORDA AZUL
.jpg)
Noite de agosto
Ebria, Hékate clama o seu ardor
antes de unirse a Saturno.
Na noite de agosto, a peste leveda,
as bolboretas rabuñan as tumbas.
Fétida, unha vea dos nocellos rompe,
unha corda azul ténsase no torso.
O óso perfora a pel da luva,
o himen violáceo, ínflase e rompe,
un pegamento pinga sobre uns zapatos sucios,
o ollo esfiáñase, escaleira xiratoria
e, no estrondo, estrelas rodantes,
a Tricéfalo ladra ós abismos do tempo.
antes de unirse a Saturno.
Na noite de agosto, a peste leveda,
as bolboretas rabuñan as tumbas.
Fétida, unha vea dos nocellos rompe,
unha corda azul ténsase no torso.
O óso perfora a pel da luva,
o himen violáceo, ínflase e rompe,
un pegamento pinga sobre uns zapatos sucios,
o ollo esfiáñase, escaleira xiratoria
e, no estrondo, estrelas rodantes,
a Tricéfalo ladra ós abismos do tempo.
Gabrielle Wittokp
Fotografía: National Geographic
Comentarios