NOSTALXIAS FONDAS

Vinicius de Moraes

O certo e que eu estaba

e a praia sen ninguén

na noite marxinal dos decotados,

cando o bruído do mar

e a escuridade

congregaban para as nostalxias fondas,

agardando o mencer por toda espranza,

fitando a lúa branca

que era somentes un lixo no medio do ceo,

e entón súpetamente

pensei en vostede

e lembrei os seus versos.

Rexistro de menores espantos

Xoán-Manuel Casado

Pintura de Jean-Yves Quentric