ATEMOS ESA LUZ

Pregúntalles aos teus maiores

Pregúntache outra vez que morte,​​ que po tocarache,​​ que doentes,​​ que congoxa, que alcipreste.​​ Que ovación ou que escarnio.​​ Que mausoleo ou que fosa común.

Pregúntalles aos teus maiores como​​ se escriben os epitafios,​​ por que o ocaso das flores,​​ cal foi o pasado desa luz,​​ ese pedazo de luz filtrándose na terra.

Atemos esa luz a miúdo imposible​​ e con todo sabia.​​ Atemos as mans da luz.​​ Agora mesmo é o tempo da sombra.

Pregúntalles por que, aos teus​​ maiores.

Roly Ávalos Díaz

Imaxe: escultura de Gustav Vigeland