POUCAS COUSAS MÁIS

Fóiseme a paisaxe hai xa moito tempo

Fóiseme sin dicir nada

a modo

con pés de lá

procurando outros espacios

quizais non tan perigosos

quizais non tan largacíos.

Fóiseme a paisaxe enchida de incertezas

hai moito tempo

pero quédanme o vento que sopra

as cinzas húmidas do amor

certas memorias místicas que non doen

un corpde muller cheo de intimidade.

Quédanme estas e poucas cousas máis

grisallas e azuis 

doces e amargas 

mornas e xeadas.

Fóiseme a paisaxe hai moito tempo

pero aínda conservo algún dos seus versos.

Nos mares diversos

Antonio García Teijeiro