ABRENTE NA MAR

Ai, capitán

Chorar, chorar, méntrelo barco rompe
contra o solpor, na noite?

A túa pipa non verá meus ollos

fomegar máis,

a túa risa para sempre inmenso

abrente na mar.

Lume che din, cinza me queda. Cinza

capitán!

Soa a sireia do teu barco

toda a eternidá.

Fume nos ollos, aréa fría

nas miñas mans.

I en boca que perdin, a longa pipa

fumando a miña vida, capitán.

Chorar, Chorar,

como sempre choraron as mulleres,

ai capitan, con barcos ou sin eles!

Xosé María Díaz Castro

Pinturas de Christian Krohg e Montague Dawson