NADO NA TERRA

 

A un rato

Animaliño lene, agachado co medo,

ouh, que pánico aniña no teu pequeno peito!

Non precisas partires dun brinco, dese xeito,

          a correres fuxindo!

Pois eu en perseguirte nin por asomo penso,

          con un ferro asesino!

O dominio do home –e ben me laio, afellas–

esnaquizou a unión social da natureza,

xustificando así esa opinión aversa

          coa que tremes de medo

de min, teu compañeiro, cal ti nado na terra,

          na morte teu parceiro!

Non dubido que ás veces poida ser que me roubes;

E que? Animaliño, tes que vivir, meu probe!

Si unha espiga de gran das gavelas me colles,

          é ben pouca demanda:

Benzón dabondo hei ter co que aínda me sobre,

          nin hei notar a falla!

Robert Burns
Pintura de Clara Peters