SOL POR ENTRE AS GALLAS

Unha de fadas

A gorxa do río Cares sérveme para lembrar un deses personaxes de lenda, cuxa existencia se debe máis ao boca a boca, tradición oral ou como se queira chamar, que á súa presenza física, palpable. Quizais, por iso, por estar rodeados dun halo de insustancialidad, os seres mitolóxicos naceron cando as únicas ameazas reais estaban determinadas pola natureza. Dese territorio, e volvo á paisaxe da fotografía de arriba, son as xanas, máis ben fermosas fisicamente falando, de voz melosa e inalcanzables, que teñen o seu medio natural en torno aos ríos. As súas moradas son as covas e as proximidades das fontes de auga. Gardianas de tesouros, as xanas encantadas están pacientemente á espera de que alguen as saque dos seus agochados bosques. A cambio, o agraciado gozará do tesouro que esta fada lle reserva e do que é guardiana. Desa inmersión no ámbito do mitolóxico descubro que os contos e lendas teñen sempre como principais protagonistas ás mulleres, para ben ou para mal, neste caso se non me trabuco as xanas pertencen máis ben o seres bos e xenerosos. Eu, como se dice na miña aldea: eu non creo nelas, mais habelas hailas.


Fotografía da gorxa do Cares, de Emilio Blanco, quen non se atopou coas xanas no seu percorrido por ese lugar de soño.