Na actualidade este Parque Natural ocupa practicamente 47.450 hectáreas e a zona periférica de protección no seu contorno abarca outras 33.775 hectáreas, sendo deste modo un amplo territorio entre o Somonte oscense e de Barbastro, e as estribaciones do cordal pirenaica.
O valor ecolóxico do Parque Natural da Serra e Canóns de Guara está fóra de toda dúbida, e a súa protección intensificouse desde que no 1990 recibiu tal figura de protección, dado que o elevado número de visitantes que recibe podía facer perigar os seus moitos puntos de interese.
Estes valores principalmente residen en seu impoñente paisaxe cárstico, xa que a serra se ve sucada por catro ríos principais: o Flumen, o Guatizalema, o Alcanadre e o Vero, os cales ao seu paso deixan peculiares formas xeolóxicas como dolinas, grutas, simas e espectaculares canóns propicios para practícaa do barranquismo.
Estes canóns son o aspecto máis coñecido da Serra de Guara, pero hai outros, como a abundancia de bosques de carácter mediterráneo, que se alternan cos pastizales, sobre todo no contorno do cume máis elevada do Parque, o Tozal de Guara con 2.077 metros de altura, e certos redutos de bosques de carácter atlántico. E a este interese súmase que a Sierra de Guara é unha das zonas protexidas máis importantes de Europa como reserva de aves rupícolas, todas aquelas que anidan en roquedos inexpugnables.
Os termos municipais que abarca o Parque son: Abiego, Adahuesca, Aínsa-Sobrarbe, Alquézar, Arguis, Bárcabo, Bierge, Boltaña, Caldearenas, Casbas de Huesca, Colungo, Huesca, Loporzano, Nueno e Sabiñanigo.
O valor ecolóxico do Parque Natural da Serra e Canóns de Guara está fóra de toda dúbida, e a súa protección intensificouse desde que no 1990 recibiu tal figura de protección, dado que o elevado número de visitantes que recibe podía facer perigar os seus moitos puntos de interese.
Estes valores principalmente residen en seu impoñente paisaxe cárstico, xa que a serra se ve sucada por catro ríos principais: o Flumen, o Guatizalema, o Alcanadre e o Vero, os cales ao seu paso deixan peculiares formas xeolóxicas como dolinas, grutas, simas e espectaculares canóns propicios para practícaa do barranquismo.
Estes canóns son o aspecto máis coñecido da Serra de Guara, pero hai outros, como a abundancia de bosques de carácter mediterráneo, que se alternan cos pastizales, sobre todo no contorno do cume máis elevada do Parque, o Tozal de Guara con 2.077 metros de altura, e certos redutos de bosques de carácter atlántico. E a este interese súmase que a Sierra de Guara é unha das zonas protexidas máis importantes de Europa como reserva de aves rupícolas, todas aquelas que anidan en roquedos inexpugnables.
Os termos municipais que abarca o Parque son: Abiego, Adahuesca, Aínsa-Sobrarbe, Alquézar, Arguis, Bárcabo, Bierge, Boltaña, Caldearenas, Casbas de Huesca, Colungo, Huesca, Loporzano, Nueno e Sabiñanigo.
Agradecemento pola información a Aragón Turismo
Fotografía de Emilio Blanco
Comentarios