Ao río
Fermoso río! no resplandor, límpida corrente
de cristal, errante auga.
A túa arte un emblema do brillo,
de beleza, do aberto corazón,
a rebuldeira sombra da arte
na filla do vello Alberto;
pero cando dentro da onda que ela mira,
que reduce entón, e treme,
porque, entón, o máis bonito dos arroios
parece seu adorador;
xa que no seu corazón, como na túa rúa
a imaxe dela máis fondamente xace,
o corazón del que treme co raio de luz
dos ollos dela en busca do alma.
Poesía
Edgar A. Poe
Fotografías de Roque Soto
Banda sonora
Comentarios