Fírgoas
A materia é fofa encaracochada, porosa.
Nin o mármore máis duro nin o espello máis requintado
Hai fírgoas intermoleculares, interatómicas.
Nos homes. Nas cousas. Nas verbas.
Nas horas que foron, nas que son, nas que han de sere.
Fírgoas de lus ou de soma.
Fiestras abertas ó sorriso da raiola.
Grípolas onde aniñan xiadas e curiscos.
FÍRGOAS.
Pra que se apaseen vermes corregados de doencias.
Pra que runfe a natureza no reino da escuridade.
OLLANDE. OLLANDE.
Fírgoas
Poemas
1930 - 1931
Manoel Luis Acuña
Portadas edicións 1979 (color) e 1979 (branco e negro)
Manuel Prego
Comentarios