Declaracións
nun inverno personal
tras de Rimbaud
A
perturbación volveuse a miña causa secreta.
Envellezo
sen graza, alcanzada unha liberdade fría.
Anarquía
- Unha cidade de xanelas cegas.
Quero
estar noutra parte, ser un estraño nun bar.
Debería
ter a astucia de abandonar mentres vou perdendo.
Calquera
bendición que chegue, chegará demasiado tarde.
Cando
era novo, amaba demasiado o mundo.
Agora
o meu espírito é tan acedo como o vinagre.
A
añoranza gastoume ata volverme unha machada sen fío.
Esta
tortura ten o seu triunfo nunha tose.
Trila,
trila ata que chegue a medianoite.
Pero
mellor silencio. Mellor silencio e neve.
Statements in a personal winter
after
Rimbaud
Disruption
has become my secret cause.
I
age without grace, a cold freedom achieved.
Anarchy–a
city of blind windows.
I
want to be elsewhere, a stranger down the bar.
I
should have the guile to quit while losing.
Whatever
blessing comes will come too late.
When
I was young I loved the world too much.
Now
my spirit is as sour as vinegar.
Longing
has worn me down to a blunt axe.
This
torture has its trump in a cough.
Twitter,
twitter until midnight comes.
But
better silence. Better silence and snow.
John Clellon Holmes
Comentarios