Daniel Cohn Bendit:
"O 68 non foi unha idea política, senón unha brecha que o rompeu e transformou todo. Que significaba o feito de saír á rúa para gritar? Era unha forma de expresar a necesidade dunha sociedade distinta: o descubrimento de que o vello mundo xa non se aguantaba por ningunha parte. E no seu lugar, que quedaba? O non poder. Os feitos, por outra banda viñeron demostralo".
"Tras o exceso de plenitude do 68 vén o baleiro posterior ao 73/74, coa crise económica, co fin da "vida fácil" que gozaran os intelectuais. É sorprendente que o movemento estudantil e universitario, estea, desde hai anos, en descomposición. É sorprendente o fenómeno dos novos filósofos, porque constitúe un escándalo e unha profanación. O marxismo era algo sacro e agora foi profanado. Os soldados entraron na igrexa e coméronse as hostias". "De todos os xeitos, o que o 68 introduciu na práctica e na teoría social, hoxe é fundamental porque a conxuntura histórica cambiou e xa non é posible resucitar o obrerismo. Precisamente porque a historia criticou ao 68, todo o campo político, todo o que está en xogo, debe reconstruírse en función deste movemento".
"Bo, xa en 1999 defininme como liberal libertaire, un libertario liberal. Nunha economía de mercado como a que temos, creo que se necesitan solucións innovadoras que dinamicen a economía. E Macron tenas. Ademais, di que Francia ten que crear unha maioría superando o concepto de esquerda tradicional, e penso que esa é a dirección adecuada. Hai moitas cousas nas que non estou de acordo con Macron, por suposto. Pero tamén hai moitas cousas da esquerda tradicional que non comparto. Neste momento que estamos a vivir en Francia, Macron paréceme unha boa elección. O que non sei é o doloroso que será para Francia este cambio, sobre todo dada a opinión que ten de Macron boa parte da esquerda".
"Mátome repetir que os franceses non son tan reaccionarios coma queremos crer. Cruzando o país e cara abaixo durante meses con Romain Goupil, deume a sensación de que a xente quere un cambio, expresar ira, pero que non ven como un libro ou un discurs Zemmour Buisson. Hai unha sede de axitación, un desexo de esperanza, un profundo apego á idea da revolta de maio encarnado 68. Queriamos facer 68 a nai de todos os desastres. Bo, é un fracaso! Aqueles que gritaron máis forte nos medios nos últimos anos perderon esta batalla. E esa é unha gran noticia para a democracia".
Comentarios