MÚSICA TRADICIONAL DE QUIROGA

Capas

Iceberg aparece como grupo en 1975 cun elepé en plan conceptual titulado Tutankhamon (Bocaccio Records) que representa unha das ofertas do rock catalán dos setenta, tamén denominado laietano. O quinteto orienta o repertorio do disco de estrea cara a un estilo persoal tendente ao jazz-rock pero nesta ocasión máis escorado  a sons como o sinfonismo imperante na década de 1970. O disco vai servir a Iceberg para redirixir a súa carreira cara a un son menos influído por imposicións de discográficas e modas conxunturais. Do último pódese apreciar nalgunhas das composicións, sobre todo naquelas que están cantadas en inglés, por exemplo, "Too Young To Be Pharaon" -moi na onda do hard setenteiro-, o cal non impide que outras pezas apunten xa maneiras do gran grupo que foi a banda de Max Sunyer e Kitflus. 

Guitarras e teclados son as guías que sinalan o camiño do son global do grupo que se converterá na segunda metade dos setenta nun dos mellores tanto en directo como a nivel discográfico. Así Sunyer domina con rigor os seus solos de guitarras e, pola súa parte, Kitflus achega pasaxes inspiradas, algo habitual en todas as gravacións e directos do combo catalán. Polo tanto, Tutankhamon queda como o punto de despegue un tanto lastrado polo halo de rock sinfónico que desprendía o primeiro elepé de Iceberg, o cal non foi óbice para que no seguinte disco e nova etapa brillase con todo o seu esplendor o estilo do grupo, netamente instrumental (xa sen cantante) e apoiado no eficiente virtuosismo dos seus líderes e compositores.

Canciones: Tebas. Prólogo. Sacerdotes de Amon. Amarna. Lying On The Sand. Amenofis IV (El hereje), Himno al sol. La muerte. Close to god. Too Young To Be Pharaon. Tebas.

Músicos: Max Sunyer (guitarra), Josep Mas Kitflus (teclados), Primitivo Sancho (bajo), Jordi Colomer (batería) e Ángel Riba (voz y saxo).

Más portadas: Coses Nostres (1976), Sentiments (1977), En directe (1978) e Arc en cel (1979).