Vilas literarias: Quiroga
O ano que Ánxel Fole foi proposto candidato ao Nobel
A Asociación de Escritores en Lingua Galega chegou ao acordo de suxerir en 1983 ao escritor lucense Ánxel Fole como candidato viable ao Premio Nobel de Literatura. O aspirante contaba 80 anos de idade e a petición alegaba: "non só pola calidade da súa obra, senón tamén por ser o único representante vivo de dúas xeracións que deron á literatura galega e universal escritores como Otero Pedrayo, Álvaro Cunqueiro ou Rafael Dieste".
Para Rafael Torres Mulas: "Ao marxe de que a Academia Sueca non manifestase excesiva receptividade ante tan fundamentada proposta, cabe sinalar a xusteza da argumentación, pois Ánxel Fole foi sempre el e os seus amigos, el e o tempo que lles tocou vivir aos seus antepasados, el e a súa terra, e a historia e as lendas da súa terra. Fose conceder o Nobel, talvez a demasiada xente. Resultase chocante que el, en antidivo, o amigo de todos, a incorruptible voz
que transmite en ondas puras o que sucede (de "realismo pouco coñecido" cualificou el o seu xénero) obtivese un galardón tan excesivo e individualizado.
Aínda que a solicitude da AELG fixésese con talante e intención simbólicos -recoñecía o escritor traductor e prologuista Juan Soto- "o que se pretendía era dar estado público ao recoñecemento e admiración dos escritores novos cara a unha figura-símbolo da literatura galega. Coa postulación de Ánxel Fole enaltecíase a calidade intrínseca dunha obra narrativa que, esteticamente, en Galicia apenas ten precedentes escritos e que carece de continuadores, pero tamén se ponderaba unha biografía que é un exemplo de resistencia moral e, finalmente honrábase a tantos escritores coetáneos de Fole -admitindo unha moderada marxe cronolóxica- que, como el, negáronse a renunciar ao galego como idioma de creación literaria e pagaron esa lealdade coa relegación cando non coa proscripción".
Pintura de Ángel González Doreste
Comentarios