75 ANIVERSARIO DE CÓMAROS VERDES
Nos curros de Aldoar
Non na cama de hexámetros virxilianos
con Deiopea. Nos curros de Aldoar
con Deiopea. Nos curros de Aldoar
durmiu esta noite o vento coa Oreade.
Os seus bicos sabían a queirogas,
a rosadas e xestas do Valiño
con flores e niños de xemexeme.
Traguía nas súas mans un soño ledo
a rosadas e xestas do Valiño
con flores e niños de xemexeme.
Traguía nas súas mans un soño ledo
de aloumiñar centeos e liñeiras.
E a súa voz era moi noviña
de falar coas loias no camiño no sol.
E a súa voz era moi noviña
de falar coas loias no camiño no sol.
Vento pagán de ollos verdes,
tu non afundiche frotas nemigas no Tirreno!
Nese teu mar de grañas infinitas
arrempuxas os pailebotes claros
dos cantares das leiras.
In the pastures of Aldoar
Not on the bed of Virgilian hexameters
with Deiopea. In the pastures of Aldoar
the wind slept tonight with the Oread.
tHis kisses tasted of heather,
of dew and broom of O Valiño
with flowers and dunnocks' nests.
He brought in his hands a joy ful dream
of caressing rye and flax fields.
And his voice was very young
from talking to the skylarks on the way to the sun.
Pagan wind with green eyes,
you never sank enemy fleets in the Tyrrhene sea!
In your sea with its infinite scrublands
you blow along the bright pilot-boats,
the song in the fields.
Cómaros verdes
Aquilino Iglesia Alvariño
Comentarios