ONDE CANTA A LABERCA

 

Heiche dar todo canto levo dentro
do meu peito ferido e desolado:
unha paixón xenlleira e un malfado
a reverter decote cara o centro.

Heiche da-los tesouros onde centro

o meu ollar de pronto maceirado:
un moimento de amor, un ben amado
corpo, prá luz aberto dende adentro.

Heiche dar celamís desta esperanza

colleitada nos eidos da bremanza
onde canta a laberca máis belida.

Heiche das moitas cousas outramente

cando veñas a min un claro abrente
a me trae-la infancia xa perdida.

Nos eidos da bremanza

Fiz Vergara Vilariño

Fotografías The Vespert I y II, de © Sára Saudková