ELES BORRARÁN A TÚA SEMENTE

 

Xenocidio

Viñeron a matarte,
E non por mera sede de sangue–
Para gobernar sobre todas as demais nacións.
O teu único pecado, o teu mesmo nome.

Deus mandounos.

Eles borrarán a túa semente.
por motivos de raza e relixión.
Apertado no vagón de gando,
Na túa fronte a marca
da bota do policía.
Os teus ollos cheos de angustia;
Nunca máis vas ver ás vosas familias,

Vendido como escravo, torturado e saqueado.

Todo o traballo que unha vez exerciches,
Traballando arreo para manter esposa e fillo,
Para encher as vosas almas de orgullo,
Para prepararse na loita—
Agora reducirase,
Ata os folgos finais e o toque de morte.

O fume dos teus cadáveres queimados,
Elevarase máis e máis alto,
Ao ceo.
As túas lápidas saqueadas–
Mentres o can e o porco,
Roen os ósos dos teus antepasados.

Na casa baleira,
O gato orfo,
O favorito da túa filla,
Só desde o berce baleiro.
Xurdirá.

O piano silandeiro está de pé,
Esperando en balde que a voz acompañe—
E o teu violín,
Xace mudo como un anaco de madeira seca.
O libro que escribiches,
consumido en chamas.

Na escola, onde ensinaches,
O estudante superdotado será castigado,
Por encomiar o teu nome.

E isto por sinal e por memoria:
Os teus orfos nunca volverán rir.
En terras afastadas,
O carteiro, cunha man chea de nada e outra cousa de ningunha,
Visitará aos seus parentes,
Cunha bágoa na fazula.
A cidade de Deus era esta,
E agora... xace deserta, compadecéndose de si mesma.

Raphael Lemkin

Fotografía de Christophe Pitit Tesso

Imaxe colorizada de Dana R. Keller