CHIFROS DO MAR, ESCURAS SINFONÍAS

Muller espida con mar ao fondo

(Margarida: ¿onde escondiche
o merlo novo que canta?)

Amañá dorme núa e preguizosa
no brando berce do areal deitada.

Pasan sombras de nubes viaxeiras
sobre un vento livián de pombas brancas.

(Margarida: as túas maus
cofean a frol da iauga)

Iste é o mar das dornas e solpores
con balbordos de torres sulagadas.

Iste é o mar das ondas manseliñas,
dos boscos silandeiros de abelainas.

(Margarida: polas veas
un río de mel che pasa)

Aquelas son as illas miragrosas
en ronselves de páxaros labradas,
chifros do mar, escuras sinfonías
nun ceo de mazás e de laranxas.

(Margarida: encaixes fríos
polas virillas che baixan)

Aquelas son as roitas transparentes
de lúase de estrelas perduradas
por onde os meus anceios de outro tempo
dícenlle adiós aos soños e lembranzas.

(Margarida: ¿onde escondiche
o merlo novo que canta?)

O soño sulagado
Celso Emilio Ferreiro
Fotografías de © Magdalena Wosinka

Comentarios

Publicacións populares