VOO DA TÚA IMAXINACIÓN

Albanta

Eu sei que alí,

alí onde ti dis,

voan as ás da auga

como pombas xeadas

e o mar non é azul

senón voo da túa imaxinación

en Albanta.

Eu sei que alí,

alí onde ti dis,

as nubes calan palabras

e o ceo non di nada

e o sol é un sol

transparente como o teu corazón

en Albanta.

Que aquí, xa o ves,

é Albanta ao revés.

Eu se que alí,

alí onde ti dis,

as ciencias non son exactas

porque é eterna a infancia

e o fin non é o fin

porque non acaba o que non empezou

en Albanta.

Eu se que alí,

alí onde ti dis,

non existen homes que mandan,

porque non existen pantasmas

e amar é a flor

máis perfecta que crece no teu xardín

en Albanta.

Que aquí, ti xa o ves,

é Albanta ao revés.

Luis Eduardo Aute

Imaxe 2: pintura de Aute