FARO AQUIL

 

Onde queda o meu camiño?

Meu camiño aquil de sol enteiro,

de auga de chuvia,

de vento e loita.

Donde queda?

Derruboume e non sei del.

No me ergo.

Derruboume dinde a súa escada –miña forza-,

cuio fondo aquil que por min fala,

magóame, di

e faime.

Camiño de sol, hoxe no me quentas,

camiño meu!

No me mollas cas túas vertentes néboas de augas fartas,

no me deixas luz –faro aquil que fireu o vento-.

Para que me queres núa?

Núa de ti,

núa de ti que son.

Si algo de ti me levan

non o sei,

si me traen non teño para que darlle,

si algo oio non entendo.

Quero falar e non digo.

Ouh!

Xa no me deixa nada o vento.

Xa no me quenta o sol.

Xa no me molla a chuvia.

Son esquecida.

No me atopa a terra –peladiña en gromo-,

aquela que pareu o tempo.

Verba que comenza
María Mariño Carou

Fotografías de Emilio Blanco "Milucho"